Pola súa extensión, trátase da terceira cidade do país, e é un importante centro comercial, industrial e económico de Ucraína. Posúe un gran desenvolvemento tecnolóxico no sector da metalurxia, do armamento e da construción de maquinaria.
Tamén é coñecida como o principal centro aeronáutico do país.
A vila de Dnipro (en ucraíno: Дніпро) recibiu varios nomes ao longo da historia. Foi fundada oficialmente en 1776 como capital da gobernación de Azov do Imperio Ruso co nome de Ekaterinoslav (en ruso: Екатеринослав), e en 1797 foi renomeada como Novorossiisk (en ruso: Новороссийск), nome que mantivo até 1802 cando mudou o seu nome polo de Ekaterinoslav novamente, que mantivo até 1918.
En 1918 foi brevemente nomeada Sicheslav (en ucraíno: Січеслав), aínda que no mesmo ano mudou novamente a Katerinoslav / Ekaterinoslav (en ucraíno: Катеринослав, en ruso: Екатеринослав). En 1926 foi renomeada como Dnipropetrovsk / Dnepropetrovsk (en ucraíno: Дніпропетровськ, en ruso: Днепропетровск), sendo as formas rusa e ucraína oficiais. Co gallo da independencia de Ucraína, pasou a ser oficial unicamente a forma ucraína.
En 2016 o parlamento ucraíno aprobou renomear a cidade á forma Dnipro.
As fortificacións militares que existen actualmente na cidade existen desde mediados do século XVI.
No estilo arquitectónico das rúas e prazas do centro da cidade consérvanse aínda as pegadas do clasicismo ruso dos séculos XVIII e XIX. Tamén se observan restos de modernismo de inicios do século XX e da monumental arquitectura que caracterizou os anos do Goberno de Stalin, entre 1930 e 1950.
A cidade de Dnipro ten un sistema de transporte formado por tranvías, unha rede de liñas de autobuses, trolebuses eléctricos e marshrutkas (minibuses privados). Ademais, a cidade conta cun sistema de metro, o Metro de Dnipro, que foi aberto ao público en 1995 e dispón de seis estacións repartidas nunha única liña de metro.
